Türkiye'de Kadın Olmak

Türkiye'de kadın olmak;
Yapabileceğine izin verile şeylerin yaşıtın erkeklerden daha az olduğunu daha çocukken fark etmektir.
Erkek kardeşin 3 zayıf getirdiğinde sorun olmazken, sen teşekkür aldığında 'neden taktir değil?' diye ailen tarafından hırpalanmaktır.
Cinsiyetin olan 'kadın' sözcüğünün kullanılması için bile mücadele etmektir.
Nezaket görünümlü aşağılamaları sineye çekmektir.
Kendini ıspat için aynı konumda bulunduğun erkeklere göre daha fazla çaba göstermek zorunda olmaktır.
Toplu taşımada dizlerini toplamaktır.
Trafikte sırf cinsiyetinden dolayı kötü sürücü olduğun ön yargısına karşı otomobil kullanmaktır.
Bekarsan müsait, evliysen dikkatli olmaktır.
Hayattaki görevinin, bir erkeğin malıyken, evlilik aracılığıyla bir başka erkeğin malı olmaya gitmek olduğunu söyleyen başka kadınlara karşı mücadele etmektir.
Mutlaka evli olmak, evliysen çocuklu olmak, çocukluysan en az iki çocuklu olmaktır.
Evli değilsen 'sorunlu', çocuklu değilsen 'arızalı' olmaktır.
Anne değilsen değersiz, bekar anneysen tehlikeli olmaktır.
'Ana', 'bacı' ve 'Allah'ın erkeklere emaneti' değilsen, 'yollu' olmaktır.
Giyim kuşam satın alırken, konuşurken, yazarken farkına varmadan kendi kendini sansürlemektir.
Hemcinslerinin yarısının çalışmadığı bir sosyal hayatı göğüslemeye çalışmaktır.
Sana durmaksızın zayıf olduğunu söyleyenlere, öyle olmadığını bilmene rağmen ses edememektir.
Kendini erkeklerin irade, keyfiyet ve vicdanına kontrolsüzce bırakmayı sevgi, almaksızın vermeyi marifet sanmaktır.
Erkek şiddetini koruma ve şefkat sanmaktır.
Zengin koca beklemek, ayağı üzerinde durmak yerine sırtını bir erkeğe dayamadan yaşamayı ummaktır.
Verilmiş, yüklenen rolleri sorgulamadan kabul etmek, sorgulayan hemcinsini boyun eğmeye zorlamaktır.
Prenses olmayı, savaşçı olmaya yeğelemeyi zerafet sanmaktır.
Mizah adı altında 'dırdırcı' 'at gibi', 'genel verici' gibi ifadelerle hakarete uğramaktır.
Fazla olduğunu bilip aza razı olmaktır.
Velhasıl-ı kelam, adı var kendi var olmamaktır.