Modern refah toplumlarında sıradan insanlar, ekseriyetle kendi sıradan küçük gündelik hayatlarıyla ve varsa hobileri, ilgileri ya da meralarıyla ilgilenirler. Bunun dışında kalan ve akademik bilgi gerektiren konularda da ya uzmanlara başvururlar ya da ortalama insan için üretilmiş bilgilendirici kaynaklara yönelirler. Bu sayede de kendi hayatlarını doğrudan etkileyecek derecede önemli konularda fikir üretebilecek zaman ve enerjileri olur; iradelerini ortaya koyabilecek güç bulurlar.
Peki bizde ne olur? Devlet aygıtı görevini olması gerektiği gibi (o gereklilik de artık her neyse) çalışmayınca ortalama insan deprem olduğunda jeofizik mühendisi, ekonomik kriz yaşandığında iktisatçı, yeni müfredat açıklandığında eğitim bilimcisi, ulusal bayramlarda tarihçi olur.
Emekli olup sayfiye evinin verandasında örgü örerken radyoda Zeki Müren dinlemem gereken çağlara geldim, "belediye başkan adayı neden lunaparkta kurmalı salıncak çeviriyor?" gibi şeyleri düşünüyorum. Yazık bana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder